Getuigenissen

Mijn zoontje was 7 jaar (begin tweede leerjaar) toen zijn toenmalige meester de eerste problemen met concentratie signaleerde. Hij was vaak in dromenland in de klas, onmiddellijk afgeleid door bijvoorbeeld een vlieg die voorbij vloog, duidelijk snel geïrriteerd door lawaai. Hij insinueerde toen ook al symptomen van ASS (wat ik toen nog niet kon geloven).

In de klas bleef hij braaf en rustig, maar eens in de wagen of zeker eens we thuis waren ontplofte er vaak een bom. Huiswerk maken was een worsteling: woede-aanvallen, 'ik kan het niet' schreeuwen nog voor hij iets geprobeerd had, potloden breken en in het rond gooien, … En hij keerde zich ook vaak tegen zijn kleinere broertje. De ene moment speelden ze vrolijk samen en de andere moment werd hij er razend kwaad op en kreeg de kleine broer de schuld van alles wat er fout liep. De kleine broer was toen 5 jaar en kreeg op den duur zelfs schrik van zijn broer. Vreselijke toestanden. Ook waren er steeds meer ruzies tussen mij en hem; discussies die compleet escaleerden.

Eind tweede schooljaar ben ik ten einde raad naar een kinderpsychologe gestapt. Mijn zoon weigerde toen nog om mee te komen. De zomervakantie verliep veel beter (want natuurlijk geen stress en druk van school).

In het derde leerjaar liep het opnieuw snel fout vanaf de tweede helft van september: niet willen naar school gaan, steeds klagen over buikpijn en misselijk zijn en uiteindelijk zei hij ook vaak 'mama, ik voel me zo triest'. Als ik vroeg waarom kon hij er nooit een bepaalde reden voor geven. Ook de woedeaanvallen kwamen terug vaker voor. Ik moest hem meerdere keren thuis houden van school omdat het echt niet ging. Of ik moest hem de school in sleuren en met veel tranen in de armen van de juf duwen. Op een dag zei hij zelf 'mama, wat is er toch mis met mij. Ik leid een leven van boosheid en triestheid'. Toen vroeg ik hem of hij toch niet beter eens mee ging naar 'de goed gevoel-dokter' zoals ik het toen noemde (psycholoog). Hij ging toen gelukkig onmiddellijk akkoord.

De psychologe signaleerde snel een vermoeden van ASS gecombineerd met hoogbegaafdheid. Een IQ-test bij het CLB wees hetzelfde uit. Hij kreeg bij de psycholoog al wat handvaten om met stress en drukte om te gaan en er werd ook gewerkt op de relatie met zijn broer. Gelukkig kreeg de psycholoog ook enkele aanpassingen op school geregeld: een vaste plaats in de klas dichtbij de juffen, iemand van het ondersteunend netwerk van CLB die 1x/week met hem een gesprek had, de zorgjuf die alles goed opvolgde.

Maar het volstond allemaal jammer genoeg niet. Tijdens de tweede helft van het derde leerjaar escaleerde alles enorm met nog zwaardere en frequentere woedeaanvallen (opnieuw ook vaak tegen zijn kleine broertje, die daar ook steeds meer onder leed), veel drama om huiswerk gedaan te krijgen, zware slaapproblemen, vaker bedplassen en uiteindelijk zelfs slechtere resultaten op school.

Toen ik daar met Sandy over sprak, zei ze dat ze haar praktijk ging opstarten en daar met hem wel op kon werken. Ik gaf het een kans en mijn zoon gelukkig ook. Het klikte onmiddellijk tussen hem en Sandy.

De eerste sessies werkten ze veel op relaxatie, inclusief mediteren. Telkens ik hem ging halen was hij helemaal tot rust gekomen en opnieuw de eigenlijk vrolijke en lieve jongen die hij is. Na de eerste keer vroeg hij zelf al wanneer hij mocht terug gaan. Het deed hem echt deugd.

Sandy geeft mij zoon nog veel meer concrete handvaten en leert hem intensief technieken aan om zelf mee aan de slag te gaan. Hij kon die technieken natuurlijk niet direct ook altijd thuis uit zichzelf toepassen, maar door herhaaldelijk te blijven oefenen bij Sandy (en thuis) lukt het hem nu (na 4 maanden therapie bij Sandy) wel heel goed zelf.

Problemen blijven natuurlijk regelmatig nog de kop op steken, maar telkens hij bij Sandy is geweest gaat het beter. Sandy nam ook specifieke problemen die ik signaleerde onmiddellijk op met hem. Zo hebben ze ook gewerkt op zijn concentratie op huiswerk, op zijn relatie met zijn broer, op zijn zelfvertrouwen en ook op zijn problemen om in slaap te kunnen vallen zonder dat ik bij hem bleef. Alles met snel en zeer veel succes.

Mijn zoontje slaapt nu terug zonder mij vlot in; een hele verademing. Hij past daarvoor technieken toe die hij van Sandy heeft geleerd. Daardoor slaapt hij terug meer uren per nacht en is hij uitgeruster.
Als hij overdag nood aan rust heeft, trekt hij zich terug in een relaxatiehoekje die hij thuis zelf heeft gemaakt (met een rechtstaande tafel, doeken en kussens) nog VOOR hij zou ontploffen. Hij leert bij haar ook aanvoelen wanneer hij bozer aan het worden is en wanneer hij zich dus beter terugtrekt in zijn hoekje.
Het grootste wonder voor mij is dat hij nu zelfstandig zijn huiswerk maakt in de huiswerkklas. Daar is hij ook trots op (ik merk dus ook echt meer zelfvertrouwen).
En hij staat weer veel positiever ten opzichte van zijn broertje (uiteraard nog met geregelde akkefietjes zoals dat altijd wel bij kinderen verloopt, maar niet meer op een niveau dat zijn kleine broer bang is van hem).
Hij kan duidelijk veel beter om met de drukte op school en het vele huiswerk. Ook als ik hem thuis aan huiswerk wil zetten verloopt dat nu meestal zonder drama. Wat een verschil!
Behalve dat hij zichzelf zoveel beter en gelukkiger voelt is alles ook voor mij en de kleine broer veel leefbaarder geworden.

Mijn zoontje zijn ASS zal natuurlijk nooit verdwijnen. Zowel hij als wij zullen nog geregeld aanbotsen tegen bijvoorbeeld een woedeaanval of andere problemen. Maar ik ben er geruster in dat deze niet meer zullen escaleren zoals het voorbij jaar. Hij heeft nu een fantastisch vertrouwenspersoon die hem door al die moeilijke situaties coacht en hem de handvaten geeft die hij nodig heeft om zijn weg te vinden in deze drukke wereld en zijn leven.
Zo blij dat we bij Sandy zijn terechtgekomen! Zo dankbaar voor hoe goed ze ons helpt!  

Katrien, diëtiste, mama van Jack

Sandy is heel bekwaam en weet waar ze mee bezig is; Ze weet alles wat er te weten valt over de therapieën die ze geeft, de technieken die daarbij komen kijken en hoe ze je zouden kunnen helpen in het dagelijks leven. Ze is een luisterend oor en heeft een gave om iemand op zijn gemak te stellen en te doen ontspannen als geen ander.

anoniem, 16j